Psalm 91 (90) w pismach św. Elżbiety od Trójcy Świętej

Abstract

W artykule podjęto analizę percepcji Psalmu 91 (90) w pismach Elżbiety od Trójcy Świętej (1880–1906). W pierwszej części studium zaproponowano własny przekład Psalmu 91 (90) oraz przeprowadzono jego krótką egzegezę (struktura; symbolika; teologia). W części drugiej dokonano analizy pism, w których Elżbieta od Trójcy Świętej wykorzystała przesłanie Psalmu 91 (90). Ten najczęściej cytowany lub parafrazowany przez karmelitankę z Dijon psalm, odzwierciedlał jej zażyłość z Bogiem oraz poczucie bezpieczeństwa i pokoju. Tym też dzieliła się z adresatami swoich pism.

In the article is analyzed the perception of the Psalm 91 (90) in the Elisabeth’s of the Holy Trinity (1880–1906) writings. In the first part of the study is offered own translation of the Psalm 91 (90) and is done its short exegesis (structure; symbolism; theology). In the second part is made an analysis of the writings in which Elisabeth of the Holy Trinity used the message of the Psalm 91 (90). This most frequently quoted or paraphrased psalm by Carmelite from Dijon, reflected her intimacy with God and feeling of peace and safety. And this is what she shared with audience of her writings.