W czasie trwania działań II wojny światowej nie używano jeszcze pojęcia „społeczeństwo obywatelskie”. Artykuł ten w swojej analizie ma ukazać, iż mimo że nie używano tego pojęcia, to w swej istocie ono funkcjonowało. Nakreślona została tu pewna treść, która może wskazywać na fakt, że oprócz zwykłej struktury wojskowej, jaka niewątpliwa jest konieczna do prowadzenia działań wojennych, konieczne było wytworzenie więzi społecznych miedzy żołnierzami, ale więzi nieco innych niż służbowe. Tu wydaje się być ważną idea gen. W. Andersa polegająca na budowaniu w szeregach wojska pewnych struktur społeczeństwa obywatelskiego czasu wojny. Jego fundament stanowiły zasady etyczne. W tym względzie niezastąpiona była rola kapelanów wojskowych.
During World War II the idea of “the civil society” was not known. The paper is to show that although the notion was not used, yet it already functioned. The author tries to prove that in order to carry out the war activity successfully, both the ordinary military structure and the relations between the soldiers, besides the official ones, are necessary. The idea of Gen. W. Anders to build a certain structure of the civil society during wartime seems to be important. The ethical principles were the foundations of the society. In this regard, the role of military chaplains was invaluable.
Poza zaznaczonymi wyjątkami, licencja tej pozycji opisana jest jako Attribution-ShareAlike 3.0 Poland
