Abstract:
Autor artykułu prezentuje zmieniającą się religijność młodych ludzi na terenie Słowenii oraz działania pastoralne Kościoła jako wyraz troski o ich duchowy wzrost. Odwołuje się do podstawowych wskazań Synodu Plenarnego Kościoła katolickiego w Słowenii w 2000 roku, takich jak: chrystocentryzm, eklezjologia, wymiar dialogiczny i antropologiczny, zaangażowanie ludzi świeckich jako liderów i animatorów grup. Realna troska pastoralna Kościoła o ludzi młodych wymaga dostrzeżenia zarówno możliwości, jak i zagrożeń, które niesie ze sobą współczesny kontekst społeczny, polityczny i kulturowy. Młodzi ludzie zagubieni w ponowoczesnej rzeczywistości potrzebują mądrych kierowników duchowych, którzy rozpoznając ich zainteresowania, potrzeby, kłopoty, pragnienia, poszukiwania i oczekiwania będą im towarzyszyć w „zaspokajaniu duchowego głodu”, odkrywaniu prawdy o samych sobie i Bogu. Przypomina, iż Kościół winien otoczyć swoją troską nie tylko młodych, którzy zgłaszają się do grup religijnych, ale zadbać również o tych, którzy zagubieni we współczesnej rzeczywistości nie wiedzą dokąd iść.