Zasada wolności religijnej w Deklaracji o wolności religijnej Dignitatis humanae Soboru Watykańskiego II

Abstract

Temat wolności religijnej, żywo dyskutowany podczas Soboru Watykańskiego II, doczekał się w trakcie jego obrad samodzielnego dokumentu w postaci Deklaracji o wolności religijnej Dignitatis humanae. Soborowa koncepcja wolności religijnej została oparta na fundamencie godności osoby ludzkiej poznawanej poprzez rozum i objawienie. Prezentacja tej koncepcji obejmuje podmiot wolności religijnej, którym jest każdy człowiek, działający indywidualnie i wspólnie z innymi, uzewnętrzniający swoje przekonania religijne. W konsekwencji prowadzi to do powstania konkretnych relacji międzyosobowych, które stają się przestrzenią realizowania praw i obowiązków wynikających z prawa do wolności religijnej.

The issue of religiosus freedom was widely discussed during the Second Vatican Council. The special document titled declaration on religiosus freedom Dignitatis humanae was published on this subject. The concept of religiosus freedom was based on human dignity. The dignity can be get to know by the rational thinking and from Revelation. Presentation of the concept in question mainly embraces the subject of religiosus freedom that is every man. A man can act both individually or/and collectively expressing his/hers religiosus believes. As the sequence of such actions, relations among individuals are created. This interpersonal network creates a community which is a space where right and duties come from the religious freedom can be realized.