The Oikonomia and its application in the See of the Confession

Abstract

In the See of the Confession, Oikonomia is perceived both as a “Saving Condescension” and as a “Canon of love for man.” Therefore, the confessor needs to have always the conscience that by Oikonomia – which is above all an act of “redeeming condescension” – he can effectively help the sinner, and that, by this act, he is following in the footsteps of Christ, Who, out of His divine love for mankind, made of Himself a redeeming offering for the sins of the whole mankind. From the analysis of the text of the canonical Legislation of the Eastern Church, corroborated with its canonical Doctrine, it has been possible to notice that “Acribia” and “Oikonomia” have been used in the Church even since the beginnings of its existence, but, in the See of the Confession, the application of the Oikonomia Principle has always prevailed.

W posłudze spowiedzi "oikonomia" jest postrzegana zarówno jako „zbawcza łaskawość” i jako „kanon miłości do człowieka”. Dlatego spowiednik musi zawsze być świadom tego, że przez "oikonomia" – która jest przede wszystkim aktem „odkupieńczej łaskawości” – może skutecznie pomóc grzesznikowi i że przez ten akt naśladuje Chrystusa, który z Boskiej miłości do ludzkości uczynił siebie odkupieńczą ofiarą za grzechy całej ludzkości. Na podstawie analizy tekstów kanonicznego prawodawstwa Kościoła wschodniego, potwierdzonego doktryną kanoniczną, można zauważyć, że „acribia” i „oikonomia” były stosowane w Kościele już od początku jego istnienia, ale w posłudze spowiedzi zastosowanie zasady "oikonomia" zawsze przeważało.