Die Gottesherrschaft als zentrale Botschaft Jesu. Einleitung

Abstract

J. Obronczka przytacza na wstępie artykułu opinie teologów, zgodnie z którymi orędzie Jezusa o królestwie Bożym zajmuje centralne miejsce w Jego nauczaniu. W treści artykułu zmierza do interpretacji tych opinii, pokazując relację orędzia o królestwie Bożym do śmierci Jezusa, etyki Jezusa do etyki królestwa Bożego, królestwa Bożego do chrześcijańskiej eschatologii oraz Kościoła do orędzia o królestwie Bożym. Nowotestamentowe źródła nie zawierają wypowiedzi, które mogłyby świadczyć o sprzeczności między śmiercią Jezusa na krzyżu a orędziem o królestwie Bożym. Orędzie to nie zostało zakwestionowane przez krzyż. Krzyżowa śmierć widziana w perspektywie zmartwychwstania Jezusa potwierdziła ostatecznie słowa Jezusa o łaskawej i przebaczającej miłości Boga do człowieka. Orędzie o królestwie Bożym nie zawiera etyki w sensie konstruowania teorii etycznej. Jezus nie dokonuje krytycznej refleksji nad normami i ich uzasadnieniem. Chodzi mu o ukazanie sensu ludzkiego życia i jego kształtowania w kontekście królestwa Bożego. Orędzie o królestwie Bożym zawiera liczne elementy eschatologiczne. Samo królestwo jest wydarzeniem eschatologicznym. Stąd też chrześcijańska refleksja eschatologiczna skupia się na nadziei wypełnienia dziejów i całego stworzenia przy końcu czasów w królestwie Bożym. Kościół i królestwo Boże nie są z sobą tożsame. Z drugiej strony nie można zrozumieć Kościoła w oderwaniu od orędzia o królestwie Bożym. Podstawowym zadaniem Kościoła jest tworzenie przestrzeni, w której mogłaby się urzeczywistniać Boska sprawiedliwość i Boży pokój. Ukazanie chrystologicznego, etycznego, eschatologicznego oraz eklezjologicznego wymiaru orędzia o królestwie Bożym potraktowane zostało przez autora artykułu jako postulat do takiego skonstruowania teologii, by orędzie o królestwie Bożym stanowiło jej zasadniczą treść.