Die gegenwärtigen Herausforderungen der neuen Evangelisation

Abstract

Europa i świat, ukształtowane przez wydarzenia ostatniego stulecia, postawiły chrześcijaństwo i Kościół wobec radykalnego wyzwania, otwierając równocześnie nowe i twórcze możliwości w głoszeniu i składaniu świadectwa o Ewangelii przed całym światem. Papież Jan Paweł II wezwał wszystkich chrześcijan do zaangażowania się na rzecz pokoju i sprawiedliwości, praw człowieka i chrześcijańskiej solidarności pomiędzy narodami. Wspólna odpowiedzialność za Europę i świat byłaby jednak niepełna, gdyby nie objąć je odnową religijną, którą Jan Paweł II nazwie później nową ewangelizacją. Chcąc pozytywnie odpowiedzieć na możliwości, które daje Kościołowi nowa ewangelizacja, wydaje się, że musi on wpierw znaleźć odpowiedzi na wyzwania, wobec których dziś staje. W artykule niniejszym zwrócona została uwaga czytelnika na następujące sprawy, które uniemożliwiają w sposób skuteczny prowadzenie tego dzieła: brak jedności w samym Kościele, postępująca erozja wiary, potrzeba nawrócenia ochrzczonych, niebezpieczeństwo potężnych prądów antyewangelizacyjnych oraz brak dialogu Kościoła ze współczesnym światem. Otwierająca się zatem przed Kościołem nowa epoka historyczna, nowe tysiąclecie, domaga się nowych wysiłków ewangelizacyjnych wobec potrzeb, jakie stwarza dzisiejszy świat. Nowa ewangelizacja nie jest jednak programem tzw. „restauracji” Europy i świata czasów minionych, lecz pomocą w odkrywaniu chrześcijańskich korzeni i odnowieniem cywilizacji głębszej, bardziej chrześcijańskiej, a zatem także i bardziej ludzkiej. Głoszenie tych prawd wymaga zatem od Kościoła posługiwania się takim językiem i argumentami oraz takimi formami przekazu, które uwzględniać będą sytuację oraz możliwości percepcyjne słuchaczy, żyjących w danym miejscu i czasie.