Postęp jako aksjomat transhumanizmu

Abstract

Jeśli kategoria postępu jest punktem wyjścia dla złożonego programu transhumanistycznego, to należy zdiagnozować – jakie jest w stanie wygenerować konsekwencje natury naukowo-etycznej. Transhumaniści dostrzegają w przyspieszającym progresie naukowo-technologicznym szansę na „ucieleśnienie” projektu postczłowieka. Dlatego tempo wykładnicze rozwoju lub erupcja inteligencji (superinteligencja) – choć budzi pewne kontrowersje – jest nie tylko nieuchronne, ale wręcz pożądane dla dalszego rozwoju na#szej inteligencji. Należy zatem dostrzec, że powolne mechanizmy ewolucji mogą zostać zastąpione stymulowanym (postewolucyjnym) przekształcaniem człowieka na drodze do postczłowieczeństwa. Prometeizm postawy transhumanistów polega zaś na tym, aby wspierać kreatywne działania, które wpisują się w dalszą modyfikację człowieka. Jeśli epimeteizm stanowi tendencję ku zacofaniu, zdegenerowaniu i wstecznictwu, to równocześnie tkwi w tym inspiracja do moralizacji postępu – tak aby rozszerzenia potencjału ludzkiego przyniosły jak najwięcej korzyści. Choć transhumanizm podziela w pewnym zakresie naiwną wiarę w postęp, to jednak równocześnie formułuje takie postulaty, które domagają się wnikliwszej oceny etycznej i naukowej. Dopiero taka argumentacja może przynieść realne korzyści w rozwoju człowieka oraz określić właściwą aksjologię, która zostanie odpowiednio odniesiona do programu progresu w transhumanizmie.

If the category of progress is the starting point for a complex transhumanist program, then it should be diagnosed – what are the scientific and ethical consequences. Transhumanists find in the accelerating scientific and technological progress a chance to embody the posthuman project. The exponential pace of development or the eruption of intelligence (superintelligence) – although it raises some controversy - is not only inevitable, but even desirable for the further development of our intelligence. It should therefore be noted that the slow mechanisms of evolution can be replaced by stimulated transformation of man on the path to posthumanity. Prometheism of the attitude of transhumanists consists in supporting creative activities that are part of further human modi#fication.If epimetheism is an attitude of backwardness, degeneration and backwardness, then this is the inspiration for increased control of further development, moralization of progress - so that extensions of human potential bring the most benefits. Although transhumanism shares to some extent the naive faith in progress, it also formulates such postulates that demand a more thorough ethical and scientific assessment. Only such ar#gumentation can bring real benefits in human development and proper axiology related in an appropriate way to programmatic progress in transhumanism.