Wyzwania dla współczesnej praktyki przygotowania do bierzmowania na przykładzie doświadczeń Polski i Niemiec

Abstract

Analiza współczesnego praktycznego przygotowania do sakramentu bierzmowania w Polsce i Niemczech pozwala nam nie tylko zdiagnozować obecną sytuację w obu krajach, ale także odkryć zmiany, które mają być wdrożone. Biorąc pod uwagę trudności pracy duszpasterskiej związanej z przygotowaniem do sakramentu bierzmowania, cele edukacji religijnej bierzmowanych powinny być jasno zdefiniowane. Wydaje się bardziej precyzyjne, aby mówić o „drodze” do bierzmowania, co oznacza proces, w którym młody człowiek uczestniczy nie tylko przed, ale również po otrzymaniu sakramentu. Głównym wyzwaniem dla obecnej praktyki przygotowania do sakramentu bierzmowania są dwa wymiary. Pierwszym z nich jest rozbieżność oczekiwań wspólnoty parafialnej Kościoła (parafii) wraz z oczekiwaniami młodzieży, z drugiej zaś strony niejednorodność grupy zaangażowanej w proces przygotowania do bierzmowania. Odpowiedzią powinna być poprawa proporcji pomiędzy jednolitym i zróżnicowanym przygotowaniem do sakramentu, stosując właściwą rozmowę wraz z odpowiednim doborem ludzi, którzy towarzyszą młodym na tym etapie ich życia Wszystkie te działania powinny być podejmowane nie tylko w celu przygotowania młodzieży do sakramentu, ale również by zainicjować ich życie wewnętrzne. Niezbędnym jest, aby podkreślić element ewangelizacji w „drodze do bierzmowania”, a także korzystanie z zasad opracowanych przez katechumenat.

The analysis of contemporary practical preparation for the sacrament of confirmation in Poland and Germany allows us not only to diagnose its present situation in both countries but also to discover the challanges which are to be faced. Considering the hardships of the present pastoral work connected with the sacrament of confirmation, the appropriate theology needs to be clearly specified in order to define the objectives of the religious education for confirmation. It seems more accurate to talk about “the way” to confirmation, meaning the process in which a young man is accompanied not only before but also after receiving the sacrament. The main challenge for the present practice of preparation for the sacrament of confirmation is its operating on two dimensions. The first is the divergence of expactations of the church community (the parish) together with the expectations of the youth, the other is the heterogeneity of the group involved in the process of preparation for the confirmation. The answer to those should be the optimization of the proportions between the uniform and diversified preparation for the sacrament, applying appropriate discourse together with the right choice of people who accompany the young at this stage of their lives. All these actions should be taken not only to prepare young people for receiving the sacrament but also to move their inner side. It is indispensible to emphasize the element of evangelism in “the way of confirmation” as well as benefiting from the rules developed by the practice of catechumenate.