Przymierzom biblijnym często towarzyszyły znaki, np. tęcza (Rdz 9,12-17), krew cielców (Wj 24,3-8) czy też chleb i wino (Łk 22,19-20). Zewnętrznym znakiem przymierza, jakie Bóg zawarł z Abrahamem, było obrzezanie (Rdz 17,9-14). Obrzęd ten został zaniedbany podczas czterdziestoletniej wędrówki przez pustynię. Jednak po przejściu Jordanu JHWH upomniał się o ten znak. Tak jak obrzezanie fizyczne było warunkiem wzięcia w posiadanie Ziemi Obiecanej, tak obrzezanie serca było warunkiem utrzymania tej ziemi w rękach Izraelitów oraz gwarantowało bezpieczeństwo i pomyślność. Niniejszy artykuł prezentuje szczegółową analizę perykopy Joz 5,2-9, w której jest mowa o obrzezaniu w Gilgal i o odnowieniu relacji narodu wybranego z Bogiem.
Biblical covenants were often accompanied by signs, e.g. a rainbow (Gen 9:12-17), blood of young bulls (Exod 24:3-8) or bread and wine (Luke 22:19-20). The external sign of the covenant God made with Abraham was circumcision (Gen 17:9-14). This rite was neglected during a forty-year journey through the desert. However, after crossing Jordan, Yahweh applied for this sign. Just as physical circumcision was a condition of taking possession of the Promised Land, circumcision of the heart was a condition of keeping this land in the hands of the Israelites and guaranteed security and prosperity. This article presents a detailed analysis of the pericope of Josh 5:2-9, which speaks about circumcision in Gilgal and the renewal of the chosen people’s relationship with God.
Poza zaznaczonymi wyjątkami, licencja tej pozycji opisana jest jako Attribution-ShareAlike 3.0 Poland
