Streszczenie:
Pojęcia „persona” i „christifidelis” należą do centralnych kategorii w obecnym prawie kanonicznym. Pojęcie „osoby” jako podmiotu praw i obowiązków wywodzi się z prawa rzymskiego i ma bardziej znaczenie formalne. Natomiast termin „christifidelis” zawiera duży ładunek teologiczny i odnosi nas wprost do sakramentu chrztu świętego. W artykule zostały ukazane niektóre spostrzeżenia, nasuwające się w związku z zastosowaniem tych dwóch pojęć w prawie kanonicznym. Z analizy tej jasno wynika, na jakie trudności napotyka prawodawca kościelny, kiedy pragnie „przetłumaczyć” na język prawa kanonicznego eklezjologię Kościoła, szczególnie tę po soborze watykańskim II.