Streszczenie:
Przytoczone i omówione przykłady obecności w Peristepahnon motywu śmierci za Chrystusa jako zwycięstwa i triumfu pozwoliły głębiej wniknąć w samą strukturę poematów ku czci męczenników. Poeta przedstawił w swoich utworach męczeństwo i śmierć owych milites Christi jako zwycięstwo, którego owocem była nagroda - wieczne szczęście w niebiańskiej ojczyźnie i wieczna radość płynąca z oglądania oblicza Chrystusa. Męczennicy nie są więc tu ofiarami szatana-prześladowcy, ale przeciwnie, zwycięzcami, a śmierć za Chrystusa jest ich ostatecznym triumfem, za który otrzymają wieniec zwycięstwa. Taka koncepcja śmierci męczeńskiej za Chrystusa w Peristephanon odzwierciedla stosunek ówczesnych chrześcijan do problemu męczeńskiej śmierci za wiarę, która w ich pojęciu nie była karą, ale wyróżnieniem i zaszczytem. Koncepcja ta, ze szczególną siłą wyeksponowana w Perist. I, II, V i VI, była dziedzictwem stuleci męczenników, kiedy wyznawców Chrystusa tropiono, więziono, torturowano, rzucano na pożarcie dzikim zwierzętom i w różny sposób zabijano.