Abstract:
Listy Pawłowe przedstawiają przebogate na miarę Bożą misterium działania Chrystusa i komunii z Nim potrzebujących zbawienia m.in. sięgając po określenia, które ukazują dzieje stworzenia-zbawienia i w szczególności życie chrześcijanina jako dokonujące się przez Chrystusa, jako ukierunkowane na coraz pełniejszy związek z Nim, jako komunię z Nim oraz jako stworzenie-zbawienie-życie w Chrystusie. Takie rozumienie dziejów stworzenia-zbawienia i tym samym sytuacji poszczególnego człowieka jest bardzo optymistyczne. Zarazem – czy raczej trzeba tu widzieć jeden z najistotniejszych punktów właściwego św. Pawłowi doświadczeniu Boga, jego realizmu – mamy tutaj do czynienia z duchowością zaangażowania ze strony człowieka: jako koniecznego, jako możliwego dzięki związkom z Chrystusem, które są związkami o charakterze trynitarnym. W ten sposób duchowość Pawłowa jest duchowością komunii z Bogiem, łaski, gdzie człowiek jest w stanie rozwijać się, przyjąć eschatologiczny dar pełni życia.