Biblijne i pastoralne ujęcie świętości

Abstract

Biblia ukazuje teofanię Boga, od którego pochodzi wszelka świętość. O niej mówią Arka Przymierza, miejsca święte, szaty, przedmioty kultu, czas i szabat. Świętość ma wymiar moralny, bo wzywa do odpowiedzi na miłość Boga, do życia zgodnie z Jego przykazaniami. Ewangelia o Chrystusie stanowi fundament świętości i działanie Kościoła przez sakramenty uświęcające każdego chrześcijanina, jeśli przyjmuje je z miłością. Bł. Jan Paweł II w liście Novo millenio ineunte podkreśla: prowadzenie do świętości pozostaje szczególnie pilnym zadaniem duszpasterskim19 . Podporządkowanie programu duszpasterskiego „świętości” oznacza, że człowiek mimo grzechu nie godzi się na własną małość bo świętość Chrystusa wyzwala i doprowadza do głębokiej religijności.

The Bible shows the theophany of God who is the source of all sacredness. Places, robes, cult objects, time and sabbath may reveal His holiness which has a moral dimension as it requires the response to God’s love and obedience to His commandments. The Gospel is at the core of holiness. Man can sanctify themselves thanks to sacraments. In his letter Novo millenio ineunte blessed John Paul II stresses the necessity of holiness in the life of the Church and pastoral activity. The man who aims to sanctify themselves cannot consent to sin and has to deepen their religious life. Their striving for sacredness in everyday life brings authentic freedom and allows them to stay in God’s presence.