Streszczenie:
Artykuł jest uaktualnioną syntezą dwóch różnych wykładów gościnnych, jakie autor miał w Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Ruhry w Bochum (4.12.1991) i Uniwersytetu Jana Gutenberga w Moguncji (3.12.1993). I. Z problematyki interpretacji. Został postawiony podstawowy problem interpretacji: w jaki sposób możemy przeprowadzić łuk hermeneutyczny pomiędzy podmiotem a przedmiotem tak, aby nie popaść w relatywizm? Czy istnieje prawda w sobie? Na te pytania autor szuka odpowiedzi w oparciu o soborową konstytucję o Objawieniu Bożym Dei verbum, dokument Międzynarodowej Komisji Teologicznej o interpretacji dogmatów i dokument Papieskiej Komisji Biblijnej o interpretacji Biblii w Kościele. II. Nowa ewangelizacja jako miejsce hermeneutyczne. W poszukiwaniu właściwego sensu pojęć „(nowa) ewangelizacja” ma miejsce analiza wypowiedzi Soboru Watykańskiego II, papieskich encyklik i enuncjacji, dokumentu z Puebla i dokumentów końcowych IV i V sesji Katolickiej Federacji Biblijnej (Bogota 1990 i Hongkong 1996). III. Wnioski końcowe. 1. Znaczenie Biblii w dzisiejszych strukturach komunikacji międzyludzkiej. 2. Znaczenie przekładów Biblii - historycznie i współcześnie. 3. Punkty newralgiczne chrześcijańskiej lektury Pisma św., 4. W oparciu o myśl Jana Pawła II: znaczenie Biblii w dialogu międzyreligijnym (judaizm, islam).