Rodzina migracyjna w systemie pomocy społecznej

Abstract

The migrant family as a family type has not been often considered eligible for being granted support by welfare institutions due to their stable financial position and the ability to provide relatively satisfactory care to minor children by migrant parents. Nevertheless, the subject literature and research reports explicitly indicate that the situation of migrant families and that of the children raised by them requires a considerable involvement on the part of social services, primarily for prevention purposes, which constitutes a significant aspect of the Polish social policy documents discussed in this article. Further forms of assistance and support to migrant families should be organised within the following structures: schools and other education and care establishments, large-scale social assistance as well as family legislation and the judicial system. It is only the co-operation and complementarity of these components that can assure the effectiveness of compliance with the current needs. The effective operation of the social services and support system is only possible if based on detailed cross-sectional studies enabling a reliable diagnosis of the phenomenon and of the problems that emerge. Therefore, what is an absolute necessity is co-operation accompanied by provision of a coherent support programme to migrant families. Moreover, another requirement for comprehensive support programme is also the necessity to disseminate knowledge on abandoning children by their parents and criminal responsibility that parents face for committing this offence. Unfortunately, the lack of awareness of this responsibility affects adversely the child’s position and that of the parents themselves, who often neglect the procedure of assigning custody of minor children to other people in a situation of the parents’ long-term stay abroad.

Rodzina migracyjna, jako typ rodziny, często nie była kwalifikowana do wsparcia przez ośrodki pomocy społecznej ze względu na stabilną sytuację finansową oraz w miarę zapewnioną opiekę nad niepełnoletnimi dziećmi przez wyjeżdżających rodziców. Tym niemniej literatura przedmiotu i doniesienia z badań jednoznacznie wskazują, że sytuacja rodzin migracyjnych i wychowujących się w nich dzieci wymaga dużego zaangażowania ze strony służb społecznych, przede wszystkim w celach prewencyjnych, co stanowi ważny aspekt omawianych w artykule dokumentów polityki społecznej Polski. Dalsze formy pomocy oraz wsparcie rodzin migracyjnych należy organizować w ramach następujących struktur: szkoły i innych placówek oświatowo-opiekuńczych, szeroko zakrojonej pomocy społecznej, a także ustawodawstwa rodzinnego i sądownictwa. Dzięki współpracy i komplementarności tych komponentów będzie można mówić o skuteczności i adekwatnym dostosowaniu pomocy do istniejących potrzeb. Efektywne działanie systemu opieki i wsparcia społeczno-prawnego jest możliwe wówczas, gdy oparte jest na gruntownych przekrojowych badaniach naukowych, pozwalających na rzetelną diagnozę zjawiska oraz pojawiających się problemów. Współdziałanie jest więc nieodzowne, przy jednoczesnym spójnym programie pomocy rodzinom migracyjnym. Wymogiem zaś kompleksowych działań jest również konieczność upowszechniania wiedzy na temat problemu porzucania dzieci i odpowiedzialności karnej rodziców za to przestępstwo. Nieświadomość owej odpowiedzialności negatywnie rzutuje na sytuację dziecka oraz samych rodziców, często zaniedbujących procedurę przekazania opieki prawnej nad dzieckiem innym osobom, w sytuacji ich długotrwałego wyjazdu poza granice kraju.