Kompetencje pracowników socjalnych w zakresie komunikowania się z osobami niesłyszącymi

Abstract

Dla osób niesłyszących komunikowanie się ze słyszącym otoczeniem może stanowić niemałą trudność. Dzieje się tak wtedy, gdy otoczenie społeczne nie porozumiewa się preferowanym przez osobę niesłyszącą sposobem. Komunikowanie się zgodne z preferencjami głuchych jest wyrazem przeciwdziałania dyskryminacji, a ponadto pomaga niwelować problemy utrudniające codzienne funkcjonowanie. Celem podjętych badań była próba udzielenia odpowiedzi na pytanie o umiejętność i sposób porozumiewania się pracowników socjalnych z osobami niesłyszącymi. Z badań wynika, że pracownicy socjalni spotykają głuchych w swojej pracy, a bariery komunikowania pokonują, korzystając z alternatywnych sposobów porozumiewania się. Najczęściej wykorzystywane jest pismo. Osób znających język migowy jest niewiele. Wielu pracowników socjalnych, pomimo ukończenia kursów języka migowego, nie korzysta z nabytych umiejętności. Pracownicy socjalni w zdecydowanej większości dostrzegają potrzebę dokształcania się w zakresie wiedzy o problemach osób niesłyszących oraz umiejętności posługiwania się językiem migowym i – co najważniejsze – deklarują chęć uczestnictwa w szkoleniach z tego zakresu.

Hearing-impaired individuals can experience considerable difficulties when communicating with their hearing environments. Those difficulties occur when the social envi ronment does not use communication modes preferred by the hearing-impaired to communicate with them. The communication with deaf people using communication modes preferred by them is an expression of preventing discrimination and it helps eliminate problems making everyday life complicated. The objective of the research undertaken was an attempt to answer what communication skills social workers possess in order to communicate with hearing impaired people and what communication modes they use. The research performed proves that social workers encounter deaf individuals at their work and overcome communication barriers through alternative communication modes. The most commonly used method is writing. Not many people know a sign language (SL). Many social workers do not practically use the sign language although they are trained (in courses) to use SL. The vast majority of social workers see the need for additional training courses in order to widen their knowledge of the problems of hearing-impaired people, their command of SL; what is most important, they declare they want to participate in such courses