Streszczenie:
Artykuł jest tekstem referatu przygotowanego w Instytucie Ekumenicznym KUL na międzynarodową (polsko-kazachską) konferencję w Ałmaty w dniach 11-14 kwietnia 1994 roku, poświęconą problematyce dialogu chrześcijańsko-muzułmańskiego w Azji Środkowej. (Obszerniej na ten temat pisze w niniejszym zeszycie „Roczników Teologicznych”, w dziale Sprawozdania, A. Dobrojer: Chrześcijanie i muzułmanie w Azji Środkowej na drodze dialogu). Jego celem było zapoznanie środowisk intelektualnych i przywódców religijnych (muzułmańskiego, prawosławnego i katolickiego) Kazachstanu i innych krajów Azji Środkowej z założeniami dialogu chrześcijańsko-muzułmańskiego oraz osiągnięciami tegoż dialogu w innych regionach świata. W związku z tym w artykule zostały podjęte następujące zagadnienia: I. Ruch ekumeniczny wśród chrześcijan a dialog międzyreligijny; II. Potrzeba dialogu i jego podstawowe warunki; III. Dialog chrześcijańsko-muzułmański w różnych regionach świata. W części końcowej (paragraf IV) artykuł rozważa potrzebę dialogu w Azji Środkowej oraz tematykę, której winien on w pierwszej kolejności dotyczyć.