Abstract:
Antropologiczny wymiar teologii, rozumianej jako scientia fidei et colloqium salutix, zakotwiczony jest w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Jest bowiem teologia zawsze i aktualnie „nauką o Bogu dla człowieka”, którego tajemnica „wyjaśnia się naprawdę dopiero w tajemnicy Słowa wcielonego” (KDK 22). To człowiek potrzebował, potrzebuje i będzie potrzebował teologii; to on jest drogą teologii. Teologiczna prawda o człowieku jest obrysowana trójkątem o wierzchołkach „stworzony – grzeszny – odkupiony” z chrystocentrycznym punktem ciężkości jako punktem źródłowym i docelowym. W ponowoczesnym świecie wywiedzione z wiary antropologiczne przesłanie teologii przynosi nadzieję i koncentruje współczesne „bycie człowiekiem” na istocie, czyli na miłości.