San Paolo nella vita e nell’opera del beato Giacomo Alberione (1884-1971)

Abstract

Bł. Jakub Alberione (1884-1971) był włoskim księdzem, który w 1914 roku dał początek nowej rodzinie zakonnej, określanej jako Rodzina Świętego Pawła. W jej skład wchodzi dziesięć różnych instytutów życia konsekrowanego, które łączy nie tylko osoba wspólnego ojca założyciela, ale przede wszystkim osoba świętego Pawła. Postać Apostoła zainspirowała ks. Alberione sposobem przylgnięcia do Chrystusa i wynikającą z tego nieprzeciętną działalnością ewangelizacyjną. Głęboka, mistyczna relacja św. Pawła do Boskiego Mistrza sprawiła, że mógł on „utożsamić się” z Chrystusem, co znalazło swój wyraz chociażby w niektórych wyrażeniach jego listów: „Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus” (Ga 2, 20), „Dla mnie bowiem żyć – to Chrystus” (Flp 1, 21). Niniejszy artykuł poświęcony jest zagadnieniu roli, jaką św. Paweł odegrał w życiu bł. Jakuba. W swej świadomości bycia niegodnym narzędziem w rękach Boga, ks. Alberione potrzebował mocnego patrona dla swojego dzieła. Odkrył w Apostole Pawle doskonałego ucznia Chrystusa, który zintegrował w sobie głębokie życie duchowe i intensywną działalność apostolską. Dlatego zaproponował go jako prawdziwego założyciela i ojca nowej rodziny zakonnej.