Misyjne przeobrażenie Kościoła: tradycyjne i nowe funkcje parafii

Abstract

Wchodząc na drogę wiary, jednoczymy się z Jezusem Chrystusem i pragniemy patrzeć za życie Jego oczyma. Wiara ma charakter eklezjalny, zgonie ze słowami św. Pawła „Teraz zaś już nie ja żyję, ale żyje we mnie Chrystus” (Ga 2, 20). W dynamice funkcjonowania Kościoła parafia jest miejscem bezpośredniego spotkania z Bogiem i z ludźmi. W niej duszpasterze podejmują się nieść słowo i sakramenty, a także budować wspólnotę. Miarą tego zaangażowania staje się dobro wspólne, które realizuje się w różnorodności. To także chrześcijański styl bycia duchownych i świeckich, przenika całą społeczność. Papież Franciszek postuluje konieczność misyjnego przeobrażenia wspólnot parafialnych. W jego wizji potrzeba dokonać głębokiej ewangelizacji, tego co jest dziedzictwem przeszłości i darem teraźniejszości. Parafia ma stawać się sanktuarium, w którym ludzie znajdą wiarę, sakramenty i w kulturze spotkania odkryją wspólnotę.

As we enter on the journey of faith we unite with Jesus Christ, and we desire to see life through His eyes. Faith is ecclesial in nature, according to St. Paul: “yet I live; no longer I, but Christ lives in me” (Gal 2, 20). In the dynamics of the Church, the parish is the place of a direct encounter with God and with people. Pastors in parishes preach the Word and administer the sacraments and thus build community. The measure of this commitment becomes the common good, which is realized in diversity. It is also the Christian way of life, both of the clergy and the laity, that permeates the entire community. Pope Francis has postulated the need for a missionary transformation of parish communities. In his vision, there is a need for a profound evangelization of what is the heritage of the past and the gift of the present. The parish is to become a sanctuary where people find faith, the sacraments and, in the culture of encounter, discover community.